ขอตอบคุณพี่ Jittipra ครับ
ผมต้องชี้แจงนะครับ เนื่องจากคุณพี่นั้นว่ากล่าวผมตลอดทุกกะทู้ที่เขียน
***1) คำโกหกของคุณพี่ ไม่ใช่เรื่องค่าส่งครับ แต่คือเหตุผลที่คุณพี่ร้องขอฝากผมไปรับหนังสือครับ
-- คำโกหหก --> ฝากผมไปรับหนังสือ เพราะมีงานด่วนไปต่างประเทศ
-- ความจริง --> ฝากไปรับหนังสือให้ด้วย เนื่องจากไม่รู้จักว่าโรงพิมพ์ที่ต้องไปรับหนังสืออยู่ที่ไหน
***2) เรื่องค่าส่ง 400 บาท คุณพี่เขียนไว้ว่า "มาถึงบอก400 แล้วผมต้องให้เหรอครับ..ฉวยโอกาสครับ มัดมือชก..มาบีบผมแบบนี้..ไร้น้ำใจครับ"
---ผมขอบอกคุณพี่อีกครั้งนะครับว่า เงินคุณพี่ อยู่ในกระเป๋าคุณพี่ ผมไปมัดมือ ไปบีบ เอามาจากกระเป๋าคุณพี่ได้เหรอครับ หากคุณพี่คิดว่าค่าบริการค่าส่งนี้แพง ทำไมคุณพี่ ไม่โอน 4,000 ให้ผม แล้วรับใบจองไปรับหนังสือเองครับ คุณพี่ตัดสินใจได้เองนะครับ ผมฉวยโอกาสอะไรครับ คุณพี่ต่างหากที่ฉวยโอกาส ทำเป็นไม่โอนเงิน กะว่ารอดตัวมั้ง เห็นว่าเลยเวลาหลายวันแล้วผมไม่ว่าอะไร คุณพี่กะจะฉวยโอกาสรอดตัวครับ
---แล้วคุณพี่ต่อราคามาเปล่าครับว่าต้องการเท่าไหร่ คุณพี่ไม่เคยบอกกล่าวผมมาก่อนเลยครับว่า 400 ไม่เอา แล้วจะจ่ายเท่าไหร่ ปกติทั่วไป คนต่อราคาเขาก็ต้องต่อมาครับว่าจะซื้อจะจ่ายเท่าไหร่ อีกอย่างการต่อรองราคา ไม่ใช่ต่อราคามา แล้วผมต้องให้นะครับ ดังนั้นคุณพี่ไม่พอใจ คุณพี่แค่จ่าย 4,000 บาทตามที่ชนะประมูล จ่ายตามกฏแล้วไปดำเนินการต่อเองได้เลยครับ ไม่ใช่มาสารภาพผิดว่า ตั้งใจไม่จ่ายไม่โอนตั้งแต่แรก คำสารภาพนี้มันก็ชัดอยู่แล้วครับว่าคุณพี่ตั้งใจทำผิดกฏครับ
---สรุปว่าคุณพี่เองหรือเปล่าครับที่ฉวยโอกาสไม่โอนเงินแล้วทำนิ่งเฉย มัดมือชกบีบผมให้เป็นฝ่ายผิดทั้งๆที่ไม่เคยพูดออกมาเลยว่าตัวคุณพี่เองอยากจะจ่ายเท่าไหร่ ไร้น้ำใจอย่างยิ่งที่ทำผิดกฏเต็มๆที่ไม่โอนเงิน พอโดนคำติก็รีบให้คำติสวนกลับมาเลย
***3) หยุดต่อว่าผมได้แล้วนะครับ ผมอดทนพยายามอธิบายให้คุณพี่เข้าใจความจริงมาโดยตลอด แต่คุณพี่มาแต่ละทีมีแต่ว่ากล่าวให้ร้ายผม อย่าให้มีอีกนะครับ แล้วก็เลิกแถเถอะครับ คุณพี่ไม่โอนเงินทำผิดกฏก็รับคำติไป ก็ถูกต้องแล้วครับ ไม่ใช่แถไปเรื่องอื่น  |
|