| หัวข้อกระทู้ : โอ้ววววววววว......แม่เฒ่า.....วสัชนาภาษาธรรม....(พุทธศาสนสุภาษิต) ต่อจากเมื่อวานหนาาาาาาา ตอน 4 |
 (N)

ต่อจากตอนที่แล้ว...ตอนนี้ตอนที่ 4 ยังอยู่ในหมวดฝึกตน รับผิดชอบตน อยู่..........
--------------------------------------------------------------
ถึงผู้ใดจะชนะเหล่าชน ได้พันคนพันครั้งในสงคราม
ก็หาชื่อว่าเป็นผู้ชนะยอดเยี่ยมไม่
ส่วนผู้ใดชนะตนคนเดียวได้
ผู้นั้นแล ชื่อว่าผู้ชนะยอดเยี่ยมในสงคราม
""""" จงเตือนตนด้วยตนเอง """"""
จงพิจารณา (ตรวจสอบ) ตน ด้วยตนเอง
1.-------------------------
ติตนได้ด้วยข้อใด อย่าทำข้อนั้น
ถ้าพร่ำสอนผู้อื่นฉันท์ใด ก็ควรทำตนฉันนั้น
โทษคนอื่น เห็นง่าย
แต่โทษตน เห็นยาก
โทษคนอื่นเที่ยวกระจาย เหมือนโปรยแกลบ
แต่โทษตนปิดไว้ เหมือนพรานนกเจ้าเล่ห์แฝงตัวบังกิ่งไม้
2.-----------------------------------
ทำตนนี่แหละ ให้ตั้งอยู่ในความดีอันสมควรก่อน
จากนั้นจึงค่อยพร่ำสอนผู้อื่น บัณฑิตไม่ควรมีข้อมัวหมอง
ไม่ควรลืมตน....ไม่พึงอาศัยผู้อื่นยังชีพ
พวกคนสกปรก คิดเอาแต่ประโยชน์ของตัว
3.--------------------------
ไม่ควรใส่ใจคำแสลงหูของผู้อื่น
ไม่ควรแส่มองธุระที่เขาทำและยังไม่ทำ
ควรตั้งใจตรวจตราหน้าที่ของตนนี่แหละ
ทั้งที่ทำแล้วและยังไม่ทำ
4.--------------------------
การทำประโยชน์เพื่อผู้อื่น ถึงจะมาก
ก็ไม่ควรให้เป็นเหตุทำลายประโยชน์ที่เป็นจุดหมายของตน
กำหนดประโยชน์ที่หมายของตนให้แน่ชัดแล้ว
พึงขวนขวายแน่วในจุดหมายของตน
5.--------------------------------------
วิสัชนาธรรมหนาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา.....โอ้ววววววววว แม่เฒ่า @@@@@@@
เหอ ๆ ๆ ๆ ๆ |
|
|