 (N)
" หลับเถิดชาวประชา ทหารกล้าจะคุ้มภัย "
คำนี้หลายท่านอาจเคยได้ยิน ไม่ใช่แค่ทหาร ตำรวจก็เช่นเดียวกัน จากชีวิตที่เติบโตมากับสีกากีอาศัยในกองร้อยตชด.(ตรงข้ามสนามบินจ.ตรัง) ได้พบเจออะไรมามากมาย ในวัยเด็กหลายๆคืนที่ต้องลงมานอนกันในห้องน้ำกับแม่ที่แบกลูกสามคนลงมาได้ในคราวเดียว นอนกอดกันหลับไปกับเสียงปืนแผดรัวถี่ยิบ ชีวิตที่คุ้นเคยกับรองเท้าคอมแบท ปืนที่วางผิงฝา เรื่องเล่าในป่าจากพ่อเป็นอะไรที่ตื่นเต้นเสมอ กับรอยยุบที่หน้าผากของพ่อที่เคยเป็นทางผ่านของลูกตะกั่ว มันช่างไกล้เหลือเกินกับคำว่าลูกกำพร้า ในวัยเด็กไม่เคยเข้าใจ อาหารเรชั่นมันไม่เคยอร่อย แต่ไม่เคยรู้ว่าเงินเดือนของพ่อหักนั่นนี่แล้วแทบไม่ได้รับ จนพ่อย้ายสู่ภูธรความเป็นอยู่ก็ยังคงเป็นครอบครัวกลางๆ แค่พอมีพอกิน หนี้สินเป็นเช่นเงา.
ในวันนี้อยากขอบารมีหลวงพ่อทวดคุ้มครองทุกๆท่านไม่ว่าจะ ทหาร ตำรวจ อาสาสมัครส่วนใดๆก็ตาม ให้แคล้วคลาดปลอดภัย ทุกชีวิตที่ปลิดปลิว ความสูญเสียช่างมากมาย... |