(D)
คืนที่สามแล้วค่ะที่ไม่มีลูกสาว น้องต้นหลิวนอนข้างๆแม่ แม่รู้สึกใจหายอยู่ทุกวินาที เหงา และสับสน
บอกตรงนี้เลยว่ายังรับไม่ได้แม้แต่น้อย มันเจ็บ มันว้าเหว่เข้าไปถึงหัวใจคนเป็นแม่ อยู่ที่วัดแม่ก็ต้องไม่ฟูมฟาย พยายามกลั้นน้ำตาไว้ หากว่าแลกกันได้ ไม่ว่าจะเป็นเลือดของแม่ หัวใจของแม่ หรือสมองแม่
แม่แลกได้โดยไม่ต้องคิด แม่ยอมตายแทนลูกได้ ขอเพียงได้ปกป้องลูกอย่างที่เคยพูดไว้กับลูก แต่วันนี้แม่กลับทำอะไรไม่ได้แล้ว แม่เสียความเชื่อมั่นในตัวเอง เสียแก้วตาดวงใจของแม่ไป ก็เหมือนแม่ตายทั้งเป็น ชีวิตที่เหลืออยู่ แม่ต้องอยู่เพื่อพ่อและเจ้าตี๋ซุ้ง ซึ่งเค้าเป็นความหวังของเราทั้งคู่
แม่ตื่นเช้าใส่บาตรให้ลูกสาวของแม่มาสองวันแล้ว
และวันนี้ตอนที่แม่ลงมาหาเสื้อผ้าเปลี่ยนเพื่ออกไปใส่บาตร จู่ๆ ไฟนีออนที่บ้านก็เปิดขึ้นมาได้เอง แม่รู้ทันทีตามสัญชาติญาณ ว่าลูกมาหา แม่เลยบอกลูกว่า " เดี๋ยวแม่ ป๊า กับป้าพร (เพื่อนแม่) จะไปใส่บาตรให้ หลิวไปกับแม่นะลูก
เมื่อมาถึงตรงนี้แม่ยังไม่ต้องการรับความจริงนี้ ทุกคืนที่กลับจากงานสวดลูก แม่กลับมานั่งร้องไห้อย่างบ้าคลั่ง แม่ต้องเก็บมาปล่อยโฮที่บ้านทุกคืน
ทุกครั้งที่พระอาทิตย์ขึ้นแม่ไม่รู้สึกสว่างตามพระอาทิตย์เลย และทุกครั้งที่พระอาทิตย์ตก แม่รู้สึกว่าทุกอย่างมันมืดมิด โลกทั้งใบของแม่มันเหี่ยวเฉา มันแห้งแล้ง แม่ไม่อยากกิน ไม่อยากหลับ บางครั้งก็นั่งเหม่อ ซึม และสุดท้ายน้ำตามันก็ไหลอย่างที่ไม่ต้องสั่ง ในงานศพมีเพื่อนๆของลูกหิวมางานกันหลายคน
ทุกครั้งที่พูดคุยกับเด็กๆ แม่จะแทนตัวเองว่าแม่ทุกคำ
น้องนกยูง เพื่อนรักของต้นหิว เพิ่งได้รู้เมื่อวาน นกยูงไม่เชื่อว่าต้นหลิวจากไป แม่เฝ้าบอกนกยูง ต้นหลิวของแม่ไปเป็นนางฟ้าอยู่บนสวรรค์
น้องนนท์ เพื่อนของลูก บอกว่าอยากให้ต้นหลิว กินผลไม้เยอะๆ วันนี้แม่ก็จะทำตามที่น้องนนท์ต้องการ
น้องครีม มางานต้นหลิว กับแม่ของเขา แต่แล้วแม่ของน้องครีม ก็ต้องพา น้องครีมกลับมาที่วัดอีก เพราะน้องครีมร้องไห้ไม่หยุด น้ำมูก น้ำตานอง บอกว่าจะมาหาต้นหลิว
ก่อนหน้านี้ต้นหลิวจะเลือกคบแต่เพื่อนผิวขาวๆ เพราะต้นหลิวไม่ชอบคนผิวดำ ตามประสาเด็ก แม่เองเลยบอกต้นหลิวว่า เพื่อนๆของลูก ลูกอย่าเลือกคบเค้าที่ขาว หรือดำ บางคนผิวดำแต่เค้ารักลูก มีน้ำใจกับลูก แบ่งขนมให้ลูก และไม่แกล้งลูก นั่นแสดงว่าเพื่อนตัวดำเค้ารักลูก ลูกต้องรักเค้าตอบ ต้องมีน้ำใจกับเค้าอย่างที่เค้ามีให้กับลูก ต้นหลิวก็เชื่อตามที่แม่บอก
วันนี้สิ่งที่แม่ภูมิใจที่สุดคือการได้อบรมลูกให้เป็นคนดี ตามที่ลูกรับได้ ต้นหลิวเป็นเด็กน่ารัก ไปที่ไหนก็มีแต่คนรัก เพราะลูกของแม่พูดเพราะ มีคำว่า"ค่ะ" ตามหลังตลอด วันนี้ลูกของแม่เป็นทิพย์ไปแล้ว และแม่ก็แน่ใจว่า สิ่งที่แม่สั่งสอนต้นหลิวไปมันเข้าไปในดวงจิตของลูก เมื่อวันนี้ลูกเป็นนางฟ้าบนสรวงสวรรค์
ลูกก็จะเป็นนางฟ้าที่น่ารัก แม่ภูมิใจมากที่ได้อบรม เลี้ยงดูนางฟ้าน้อยๆของแม่ ถึงเวลามันจะสั้นเกินไปก็ตาม แม่ขอให้ลูกรู้ว่าแม่รักลูกเสมอ รักอย่างสุดหัวใจของแม่ และลูกของแม่ก็จะอยู่ในหัวใจแม่ตลอดไปตราบจนแม่สิ้นลมหายใจ แม่มั่นเกิน 100% ว่า วันหนึ่งถ้าแม่จากโลกนี้ไป แม่จะได้พบกับต้นหลิวแน่นอน เพราะก่อนหน้านี้ แม่สวดมนต์ นั่งสมาธิ รักษาศีล ประกอบแต่กรรมดี ช่วยเหลือทุกๆคน เท่าที่แม่ช่วยได้ ไม่ว่าจะด้วยแรงกาย แรงใจ ของแม่
เสร็จจากงานของลูก แม่คงต้องทำงานเยอะๆ เพราะแม่รู้ว่าหากว่าแม่มัวแต่ซึมเศร้า นั่งเหงาอย่างนี้ แม่เองจะทรมานมากขึ้นเรื่อยๆ ประกอบกับแม่ต้องแบกภาระอีกหลายอย่าง
แม่สัญญาว่าแม่กับป๊าจะพยายามเข้มแข็ง และผ่านช่วงเวลาโหดร้ายอย่างนี้ให้ได้นะลูก
ขอลูกของแม่จงสู่สุคติ ไปเกิดในภพภูมที่ดี และเป็นทิพย์ ถึงวันนี้แม่ได้กอดลูก แต่แม่อยู่ข้างล่างนี้ แม่จะดูแลต้นหลิวต่อไป อย่างไม่มีวันหยุดหย่อน ถึงแม่ว่าตอนนี้ตอนนี้ลูกจะอยู่ข้างบนก็ตาม
ทุกบุญกุศลของแม่ที่แม่ทำ แม่จะขออุทิศให้ลูกตลอดไป ตลอดจนกว่าเราจะได้พบกัน
รอแม่หน่อยนะลูก อีกไม่นานเราก็จะได้กอดกกัน ดูแลกันเหมือนเดิม
จากหัวใจของแม่ที่แตกสลายไปกับการจากไปของลูก | 
[พฤ. 17 ม.ค. 2551 - 07:57 น.]