ร่วมเสนอความคิดเห็น

หัวข้อกระทู้ : นิทานชาดกเรื่อง......การร่วมมือกัน



(D)
ในสมัยหนึ่งพระพุทธเจ้าประทับอยู่วัดเชตวัน เมืองสาวัตถี ทรงปรารภพระเทวทัตผู้พยายามปลงพระชนม์พระองค์ ได้ตรัสอดีตนิทานมาสาธก ว่า...

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว พระโพธิสัตว์เกิดเป็นกวางตัวหนึ่ง อาศัยอยู่ในป่าละเมาะแห่งหนึ่ง ในที่ไม่ไกลจากนั้นมีสระน้ำสระหนึ่ง เต่าตัวหนึ่งอาศัยอยู่ และใกล้ ๆ สระน้ำนั้นมีนกสตปัตตะทำรังอยู่ สัตว์ทั้ง ๓ เป็นเพื่อนรักกันมาก วันหนึ่งกวางออกหากินได้ติดบ่วงนายพรานตอนเที่ยงคืนจึงร้องเรียกให้เพื่อนมาช่วย เต่าและนกสตปัตตะมาเห็นแล่วตกลงกันว่าให้เต่าใช้ปากกัดบ่วงให้ขาดก่อนฟ้าสว่าง ส่วนนกพยายามไม่ให้นายพรานออกจากบ้านก่อนสว่างเช่นกัน เมื่อตกลงกันตามนั้นนกสตปัตตะจึงพูดเตือนเต่าว่า "เต่าเพื่อนรัก ท่านต้องรีบกัดบ่วงให้ขาดเร็ว ๆ นะ เราจักหาวิธีไม่ให้นายพรานมาถึงที่นี่เร็วได้" ว่าแล้วก็บินไป

ฝ่ายเต่าได้เริ่มแทะเชือกบ่วกนั้นทันที ส่วนนกสตปัตตะได้บินไปจับที่ต้นไม้หน้าบ้านนายพราน พอถึงเวลาตี ๕ นายพรานลุกขึ้นเดินถือหอกออกมาทางประตูหน้าบ้าน นกเห็นเช่นนั้นก็บินโฉบลงไปจิกนายพราน เขาถูกนกจิกไปหลายทีจึงคิดว่าเราถูกนกกาฬกรรณีจิกแล้ว โชคไม่ดีเลยเวลานี้ กลับเข้าไปนอนต่ออีกสักหน่อยดีกว่า"

เวลาผ่านไปเล็กน้อยนายพรานได้เปลี่ยนไปออกทางประตูหลังบ้าน นกสตปัตตะก็ไปดักที่ประตูหลังบ้านเช่นกัน เขาถูกนกจิกอีกเป็นครั้งที่ ๒ จึงกลับเข้าบ้านไปพร้อมกับบ่นว่า "นกบ้านี่ร้ายจริง ๆ ไว้ให้สว่างก่อนค่อยไปก็ได้วะ"

พอสว่างแล้ว นายพรานเดินถือหอกออกจากบ้านไป นกสตปัตตะได้บินไปบอกกวางและเต่าล่วงหน้าแล้ว ปรากฏว่าเต่าแทะเชือกบ่วงทั้งคืนจนปากระบมเปื้อนไปด้วยเลือดยังเหลือเชือกเกลียวเดียวก็จะขาด กวางจึงใช้กำลังดิ้นให้เชือกขาดหลุดหนีเข้าป่าไปได้อย่างหวุดหวิด ปล่อยให้เต่านอนหมดแรงอยู่ตรงนั้น นายพรานมาเห็นเฉพาะเต่านอนอยู่จึงใส่กระสอบแขวนเต่าเอาไว้บนกิ่งไม้ กวางได้ปรากฎตัวให้นายพรานเห็นแล้วล่อให้นายพรานวิ่งตามไปจนไกลลิบ แล้ววิ่งย้อนกลับคืนมาช่วยเต่า โดยใช้เขายกกระสอบลงมาแล้วกล่าวขอบคุณเต่าและนกสตปัตตะที่ได้ช่วยเหลือชีวิต และต่างคนต่างแยกย้ายกันหลบซ่อนและหาที่อยู่ใหม่เพื่อความปลอดภัย เต่าได้หนีลงน้ำ กวางหนีเข้าป่าลึก ส่วนนกสตปัตตะไปถึงต้นไม้แล้วก็พาลูก ๆ ไปอยู่ในทีห่างไกล


นายพรานกลับมาถึงที่นั้นอีกไม่เห็นเต่าในกระสอบ ก็ได้แต่ถือกระสอบขาดกลับบ้านไป สัตว์ทั้ง ๓ ได้เป็นเพื่อนรักกันจนตราบเท่าชีวิต


นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
น้ำพึ่งเรือเสือพึ่งป่า ดินดีเพราะป่าปก ป่ารกเพราะดินดี คบคนไว้มากมายย่อมมีประโยชน์ในยามตกทุกข์ได้ยาก

โดยคุณ พรวศิน (1.5K)  [ส. 02 ก.พ. 2551 - 21:25 น.]



โดยคุณ ok2500 (106)  [ส. 02 ก.พ. 2551 - 21:35 น.] #223479 (1/10)
จริงครับ

โดยคุณ kuekul (845)  [ส. 02 ก.พ. 2551 - 23:33 น.] #223531 (2/10)
ถะ...ถะ..ถูกต้องน้าคร๊าบบบบ...............

โดยคุณ pusit (1.7K)  [อา. 03 ก.พ. 2551 - 07:05 น.] #223576 (3/10)
แล้วผมจะนำไปสอนลูกศิษย์ครับ

โดยคุณ tee-zung (844)  [อา. 03 ก.พ. 2551 - 08:42 น.] #223600 (4/10)
สามัคคี คือพลังคับ....

โดยคุณ เด็กจันเสน (436)  [อา. 03 ก.พ. 2551 - 16:25 น.] #223814 (5/10)
สามัคคีอีกแรงครับ

โดยคุณ nongjook (2.1K)  [อา. 03 ก.พ. 2551 - 21:12 น.] #223930 (6/10)
สะท้อนไปถึงคนบางกลุ่มที่เห็นแต่ประโยชน์ส่วนตนไม่สนใจคำทักท้วงได้ดีมากครับ

โดยคุณ ประยุติ (3.1K)  [จ. 04 ก.พ. 2551 - 00:00 น.] #224081 (7/10)

โดยคุณ tanakiton (1.5K)  [จ. 04 ก.พ. 2551 - 00:49 น.] #224108 (8/10)

โดยคุณ tee-zung (844)  [จ. 04 ก.พ. 2551 - 14:03 น.] #224391 (9/10)
ใครคับ?..พี่ยุทธ..คนบางกลุ่มที่"เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัว"น่ะ.พี่...อยากรู้ค๊าบบบ

โดยคุณ nongjook (2.1K)  [จ. 04 ก.พ. 2551 - 16:17 น.] #224470 (10/10)
มีเยอะนะน้องชัยวัฒน์........ดูให้ดีๆจะรู้สึกได้
สำหรับพี่ไปผัดกะเพราเลี้ยงเด็กกำพร้าดีกว่า
จะได้ลดความเห็นแก่ตัวประโยชน์ส่วนตนออกซะบ้าง......
http://www.thaiamuletclub.com/forum1.php?fr=5&wbid=6976&action=view

!!!! กรุณา Login ก่อนจึงจะเสนอความคิดเห็นได้ !!!


Copyright ©G-PRA.COM
www1