กระดานข่าว www.g-pra.com : แสดงรายละเอียดในกระทู้

ร่วมเสนอความคิดเห็น

หัวข้อกระทู้ : - - ขอความรู้ดีกว่า - - กราบเรียนเชิญพี่ ๆ ครับ

(D)

พระบุทองครับ อยากทราบประวัติ ครับ ประวัติการสร้างเป็นอย่างไร
เป็นยุคไหน มีคตินิยมอย่างไร สร้างเพื่ออะไร

อยากทราบเป็นความรู้ครับ เป็นของทวด ครับ ในบ้านไม่มีใครทราบประวัติเลย

พี่ ๆที่พอจะมีข้อมูล ขอความรู้ด้วยครับ

ขอบคุณครับ

โดยคุณ toong (4.6K)

[พฤ. 28 ก.พ. 2551 - 23:53 น.]

โดยคุณ v5565 (249)

[ศ. 29 ก.พ. 2551 - 00:52 น.] #242310 (7/22)

สร้างในสมัยอยุธยา
เรื่อยมาจนถึงสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น
สร้างเพื่อสืบทอดพระพุทธศาสนาครับ
และเพื่อการแก้บน รวมถึงการทำบุญโดยนำพระไปถวายที่วัด(ในสมัยโบราณ)
เช่น พระรัตนะลงรักปิดทองหรือพระรัชกาลก้นดินไท ก็จัดรวมอยู่ในประเภทเดียวกัน
ร้านสังฆภัณฑ์ในสมัยรัชกาลที่5 เป็นเรือนไม้
จำหน่ายพระบูชาประเภทนี้แหละครับ (ข้อมูลนี้มีรูปถ่ายยืนยันครับ หาชมได้ในพิพิทธภัณฑ์แห่งชาติ)

พระบุทององค์ในภาพเป็นพระดูง่ายครับ
ปัจจุบันของเลียนแบบมีจำนวนมากและก็ทำจากทองคำเหมือนกันเลย
แต่ข้อสังเกตุ
เราจะดูจากงานที่ทำออกมาคือ ของเก่างานบุทองเนื้อทองจะมีความหนาเมื่อเทียบกับพระเก๊เลียนแบบ
และของแท้ไม่รีดเนื้อทองให้แน่นติดองค์พระซึ่งพระเก๊เลียนแบบจะรีดเนื้อทองบางๆและรีดเนื้อทองให้แน่นแนบสนิทไปกับองค์พระและรายละเอียดส่วนต่างๆไม่มีการตกแต่งใดๆ
(เพราะทองบาง ถ้านำมาแต่งหรือเขียนราย ทองก็จะขาดได้)
ของเก๊จะทำรายละเอียดได้สวยงามหน้าตาเด่นชัด โดยทำหุ่นด้านในไว้สวยงามอยู่แล้วและนำทองมารีดติดไปกับองค์พระให้แน่นเพื่อขึ้นรายไปในตัว

ซึ่งต่างจากของเก่าแท้จะมีการแต่งรายละเอียดที่หลังจากบุทองโดยสังเกตุให้ดีจะพบว่ามีการเขียนหน้าองค์พระ
ส่วนเม็ดตาองค์พระจะใช้เหล็กแหลมจิ้มเป็นรูและรายละเอียดส่วนต่างเช่นจีวร,นิ้วมือ,นิ้วเท้า ใช้การเขียนกดลายเพื่อให้เห็นชัดขึ้น
และปลายเกตุ จะนำทองมาม้วนเป็นทรงกรวยแล้วเสียบปักลงไปเฉยๆในเม็ดพระศก
ของเก๊จะทำเนื้อทองส่วนนี้เป็นชิ้นเดียวกันไปเลย

ปล.ทั้งพระบุทองและบุเงินก็สร้างแบบนี้เหมือนกันหมดครับ
ในสมัยโบราณผู้ที่มีฐานะก็จะเช่าพระบุทองไปทำบุญ
ส่วนฐานะน้อยหน่อยก็เช่าพระบุเงินหรือพระตะกั่วไปทำบุญ

ในยุคปัจจุบันนี้จะเห็นได้ว่าพระเงินพระทองที่เราๆนำไปทำบุญจะทำมาจากพลาสติกมีขายตามร้านสังฆภัณฑ์องค์เล็กองค์ละ1บาท
วัตถุประสงค์เหมือนในสมัยโบราณแหละครับ
สุดท้ายถ้าข้อมูลผิดพลาดประการใดต้องขออภัยไว้ ณ.ที่นี้

โดยคุณ v5565 (249)

[ศ. 29 ก.พ. 2551 - 01:14 น.] #242323 (10/22)

เป็นครั้งแรกในเวป
ที่ผมพิมพ์ยาวที่สุดเลยครับท่านจ้าวยุทธภพ(ท่านอาจารย์ภูษิต)
พี่toong ปัจจุบันนี้หายากแล้วครับสำหรับพระบุทอง นับวันราคาก็มีแต่สูงขึ้น...สูงขึ้น
(เพราะทองมันขึ้นรายวัน ฮ่า...ล้อเล่น) โชคดีมากครับพี่ที่มีมรดกตกทอดมาถึงรุ่นนี้เป็นของแท้ดูง่าย ยุคนี้หายากครับถ้าไม่โดนโขมยก็ชำรุดซะหมดแถมติดเก๊มาซะอีก
องค์บนสมบูรณ์มากครับ สังเกตุได้จากใบหูที่อยู่ครบและเนื้อทองไม่มีฉีกขาด
สวย...ส่งประกวดได้เลยครับ

โดยคุณ เล็กไซโก้ (2.1K)

[ศ. 29 ก.พ. 2551 - 13:12 น.] #242534 (16/22)

เป็นพระแท้ดูง่ายครับ...ส่วนใหญ่ก็เล่นเป็นพระบุเงิน บุทองสมัยอยุธยาครับ... มีหลายแบบหลายพิมพ์ทรง ข้างในส่วนใหญ่จะเป็นคลั่งหรือไม่ก็ว่านครับ...ส่วนใหญ่ก็ดูอายุของว่านหรือคลั่งว่าเก่าแค่ไหนนะ ก็อย่าเชื่อมากนะครับเพราะข้อมูลส่วนใหญ่อ่านจากหนังสือพระทั้งนั้นครับ

โดยคุณ v5565 (249)

[ส. 01 มี.ค. 2551 - 14:31 น.] #243323 (19/22)

ในเรื่องของพุทธคุณ
ตั่งแต่สมัยโบราณมีความเชื่อเหมือนกับพระบูชาทั่วไปครับ
ที่ว่า เพื่อความร่มเย็นเป็นสุขเพื่อความเป็นศิริมงคลให้บังเกิดแก่ครอบครัว
บางคนอาจมองว่า บูชาพระเงิน-พระทอง เพื่ออำนวยผลทางด้านกิจการหรือหน้าที่การงานให้ดำเนินรุ่งเรืองยิ่งๆขึ้น เงินทองไม่ขาดเหลือ

ส่วนที่ว่าพระนี้ได้ปลุกเสกหรือไม่
ขอตอบว่า ไม่ได้ปลุเสกครับ
นอกจากว่าจะมีใครนำไปให้พระปลุกเสกก็อีกเรื่องหนึ่ง
เพิ่มเติมข้อมูลครับ
พระบุเงินบุทอง มีการขุดพบหลายที่เช่น วัดราชบูรณะ จ.อยุธยาเป็นต้น
วัดแถวๆบ้านผมก็มี แต่จะพบแต่พระบุเงินเป็นส่วนใหญ่ พบในเจดีย์ที่พังชำรุด
พบปนอยู่กับพระรัตนเนื้อทองเหลืองและเนื้อตะกั่วเป็นจำนวนมาก(มีแต่ขนาดเล็ก)
สอบถามพระผู้ใหญ่ ได้ความว่า
ในสมัยก่อนพระบูชามีจำนวนมาก ทางวัดก็ได้รวบรวมมาบัญจุไว้ในเจดีย์ปรมาณพ.ศ.246..กว่าเรื่อยมา
ชาวบ้านที่มีฐานะสร้างเจดีย์เพื่อบรรจุอัฐิบรรพบุรุษ ก็มักจะนำพระบรรจุเข้าไปภายในด้วย
เพื่อหวังกุศลผลบุญให้บังเกิดแก่ตน
พระที่ถูกพบเมื่อนำขึ้นมาก็อาจจะมีพระนำไปปลุกเสกทีหลัง
ครั้งทีน้ำท่วม(วัดอยู่ติดแม่น้ำเจ้าพระยา)
พระที่พบในเจดีย์ที่ชำรุดมีปริมาณมาก พอดีทางวัดต้องปรับถมที่
ก็ไม่รู้ว่าควรทำอย่างไร ก็ได้จ้างรถถมดินนำดินมาถมทับพระและซากเจดีย์ที่พังชำรุด
จึงทำให้พระปริมาณมากจมอยู่ในดิน
เป็นที่น่าเสียดายอย่างยิ่ง เกิดจากความไม่รู้คุณค่าของคนในยุคนั้น

ผมอยากให้พี่toong
มองถึงศิลปะเชิงช่างสมัยโบราณ
คุณค่าของวัตถุโบราณซึ่งมีคุณค่าอยู่ในตัวอยู่แล้ว
พุทธศิลป์ที่เป็นเอกลักษณ์ของยุคสมัยนั้น
ซึ่งสิ่งเหล่านี้หาไม่ได้อีกแล้วในงานช่างยุคสมัยปัจจุบันนี้
ขอบคุณครับ

โดยคุณ toong (4.6K)

[ส. 01 มี.ค. 2551 - 22:54 น.] #243635 (20/22)

ขอบพระคุณอีกครั้งครับพี่ v5565

ได้ความรู้กระจ่างมาก ๆเลยครับ

ผมเห็นด้วยครับพี่ ในเมื่อเป็นรูปสัญลักษณ์ ถึงองค์สัมมาสัมพุทธเจ้าแล้ว ไม่ว่าจะได้ปลุกเสกหรือไม่
ในส่วนตัวผม ก็ถือว่ามีความศักดิ์สิทธิ์อยู่ในเนื้ออยู่แล้ว

และหลังจากที่ได้อ่านคำตอบของพี่ ฯ ในช่วงแรกนั้นก็ได้นำข้อแนะนำมาพินิจพิจารณา ให้ละเอียด
ก็ซาบซึ้งในเชิงช่าง เห็นการประดิดประดอย ลวดลาย ว่าวันนึง ครั้งนึึง ได้มีคนได้หยิบจับ ค่อย ๆบรรจงทำขึ้นมาด้วยศรัทธาต่อพระพุทธศาสนาเป็นที่ตั้ง มีความสุขมากเลยครับ

ขอบพระคุณอีกครั้งครับ

!!!! กรุณา Login ก่อนจึงจะเสนอความคิดเห็นได้ !!!