(D)
มีอยู่วันหนึ่งผมได้คุยกับพรรคพวกว่า เดี๋ยวนี้การแสดงความเห็นหรือให้ข้อมูลในกระดานบอร์ดต่างๆได้เปลี่ยนไปมาก...คนบางคนที่ตอบคำถามทุกวันนี้ขาดจิตสำนึกและความรับผิดชอบ บ้างก็เข้ามามาตอบเพื่อหวังผล.... บ้างนำพระมาโชว์ก็เพื่อหวังผล...หนำซ้ำมักจะเชียร์พระที่ตัวเองเล่นอยู่ เรื่องเหล่านี้ก็ไม่ว่ากันสุดแท้แต่ใครจะคิดอย่างไร.....
..แต่บ่อยครั้งที่เห็นนั้นตอบโดยไม่ได้ค้นหาข้อมูล หรือตอบไปทั้งที่ข้อมูลนั้นผิดพลาด ทุกคนก็เคยผิดกันทั้งนั้น เพียงแต่ว่ากล้าที่จะออกมายอมรับผิดหรือไม่ ถามว่ามันสำคัญตรงไหนเหรอ.....
..ก็เพราะคนถามจะจำไปเลยว่าคำตอบนั้นมันถูกแล้ว ทั้งที่มันผิดพลาด และหากไม่มีใครมาตามแก้ไขให้มันถูก เขาก็จะนำความรู้ผิดๆนั้นไปใช้โดยรู้เท่าไม่ถึงการอีกเรื่อยไป......
..ถ้าไม่รู้ แต่อยากช่วยก็ต้องไปหาข้อมูลที่ถูกต้องมา ไม่ใช่ตอบไปก่อน...การตอบคำถามไม่ใช่การสร้างสถิติ ฉนั้นไม่จำเป็นต้องแข่งกับใคร หรือถ้าอยากให้ชื่อของคุณเป็นที่จดจำ ก็น่าจะให้เขาจดจำว่าคุณนั้นรู้จริง อย่างที่เห็นในกระดานบอร์ดต่างๆ มีเจ้าของกระทู้หนึ่ง(เขาเรียกกันว่าสายตรง)ได้โพสภาพพระเครื่อง หัวข้อประมาณว่าพระองค์นี้เก๊ได้ฝีมือเฉียบ(ที่จริงเป็นพระแท้) หลังจากหลายๆเสียงถามว่าไม่แท้ตรงไหน แต่ก็ไม่มีคำตอบจากเจ้าของกระทู้ แล้วก็ปล่อยให้กระทู้นั้น ค้างคาใจกับเพื่อนๆให้คิดไปต่างๆนาๆ.....
..เพื่อนๆรู้หรือไม่ครับว่า ตัวหนังสือนั้นมีพลังมหาศาล พลังของมันมากกว่าคำพูดซะอีก คำพูดเป็นลม พัดผ่านไปก็หาย หาหลักฐานไม่ได้ อยู่ใกลหน่อยก็ไม่ได้ยิน.......
..ตัวหนังสือเป็นสิ่งคงทน ถ้าถูกถ่ายทอดผ่านปลายนิ้วไปแล้วมันก็จะทนทานมาก ลบไม่ออก บางทีก็สะท้อนอยู่ในหัวของคนอ่านซ้ำไปซ้ำมา สามารถนำกลับมาพิจรณาทีละตัวอักษรได้โดยไม่ตกหล่น....
..การใช้ตัวหนังสือสมควรต้องระวังอย่างมากเพราะอะไรหรือครับ บางทีพิมพ์ไปแล้วคิดว่าจะตลก แต่คนอ่านกลับตลกไม่ออก ทำไงดีพิมพ์ไปแล้วคนอ่านเกิดอารมณ์ร่วม กลับมาอ่านแล้วอ่านอีก ยิ่งอ่านยิ่งร้อนเลือดขึ้นหน้า ไม่น่าเชื่อว่าตัวหนังสือเพียงไม่กี่ตัวจะส่งผลได้ถึงขนาดนี้....
..อย่างผมนี่ พิมพ์ไปแล้วบางทีแก้แล้วแก้อีก ต้องระวังคำพูดมากที่สุด ไม่ให้จาบจ้วงใครไม่ว่าอาวุโสน้อยกว่าหรือมากกว่า ไม่หมิ่นสถาบันใด และที่สำคัญที่สุดไม่มีข้อมูลจริงก็จะไม่แสดงความเห็น..... |