(D)
เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาก็ไปไหว้พระบาทกัน ขับรถไปกันเอง ป๊าน้องปลื้มเป็นคนขับ
ไปกัน 7 คน นั่งตอนละ 2 คน น้องปลื้มก็นั่งคาร์ซีทตอน 2 ไหว้พระเสร็จก็ประมาณบ่าย 2-3 โมง
ขากลับหิวข้าวเลยแวะกินสเต็ก (ลือชื่อแถวรังสิต) ทานเสร็จอาม่าของน้องปลื้มกับอาเหล่าโกว
ก็ช็อปปิ้งไอติมกัน แล้วก็ซื้อกลับบ้านด้วย ทางร้านก็แพคใส่กล่องโฟมมีสติ๊กเกอร์แปะอยู่ 2 ข้างเพื่อไม่ให้ฝาหลุด
ขากลับน้องปลื้มไม่ยอมนั่งคาร์ซีท เลยเอาไอติมวางไว้ที่คาร์ซีท แล้วน้องปลื้มก็มานั่งกับเราที่ตอน
3 ระหว่างทางอาม่าก็บอกว่าทำไมรู้สึกเหนื่อยจัง เหมือนหายใจไม่ออก แล้วเค้าก็มีอาการหอบ
ป๊าของน้องปลื้ม ก็บอกว่าเค้าก็เป็น ทำไมถึงเป็นไม่รู้ คุยกันไปมานึกว่าเค้า 2 คนกินอะไรเหมือนกันที่คนอื่นไม่ได้กินหรือเปล่า เราก็สังเกตุเห็นทำไมน้องปลื้มหายใจแรงจัง หายใจหอบๆ เสียงลมหายใจฟี้ดๆ แล้วน้องปลื้มก็เอานิ้วแคะจมูกเราก็นึกว่ามีขึ้มูกทำให้หายใจไม่สะดวก ก็เลยแคะให้แต่ก็ไม่เห็นมีนี่นา อาม่าของปลื้มก็หอบใหญ่เลย ปลื้มก็หายใจถี่ แรง แล้วก็หอบมากขึ้น อาเหล่าโกวก็เอะใจถามว่าไอติมที่เราซื้อมามีดรายไอซ์หรือเปล่า มีนะ เพราะซื้อทุกครั้งเค้าก็แพคให้ เลยถึงบางอ้อ! ค่ะ เพราะดรายไอซ์นี่เอง มันเป็นคาร์บอนไดออกไซค์ รถปิดหน้าต่างเปิดแอร์ ทำให้ออกซิเจนในรถน้อยลง อากาศไม่ไหลเวียน เลยรีบเปิดหน้าต่าง อาการของทั้ง 3 คน หายทันทีเลยค่ะ ตกอกตกใจกันไปทั้งรถ มั่วแต่หาสาเหตุอื่นๆ ไม่ได้คิดถึงกล่องไอติมเลย รู้ทั้งรู้ แต่นึกไม่ถึงค่ะ ถ้ารถเก๋งวางไว้กระโปรงหลังคิดว่าคงไม่เป็นไร แต่นี่รถ 3 ตอน แถมวางไว้ตรงตอน 2 กลางรถพอดี มันก็เลยไหลเวียนอยู่ในรถนั่นแหละ น่ากลัวมากๆเลย
ไม่อยากนึกเลยว่าถ้าทุกคนหลับกันหมด หรือน้องปลื้มหลับ เค้าจะมีอาการแสดงให้เราเห็นหรือ
เปล่า ป๊าของน้องปลื้มบอกว่ารู้แล้วว่าคนขาดอากาศหายใจตายเป็นไง รีบเอาดรายไอซ์ทิ้งหมดเลยค่ะ หรือถ้าแพคใส่กล่องแต่ปิดเทปรอบปากกล่องก็คงดีกว่า เลยอยากมาเล่าให้พ่อๆ แม่ๆ ฟังกัน
เรื่องที่รู้ทั้งรู้นะแต่นึกไม่ถึงว่าจะอันตรายขนาดนี้ คราวหน้าคราวหลังถ้าซื้อไอติมมาคงต้องแพคให้หนาแน่นกว่านี้ | 
[พฤ. 27 มี.ค. 2551 - 08:40 น.]