(D)
ไอ้แก้ว เป็นนกแก้ววัยหนุ่มตัวหนึ่ง ซึ่งพ่อกำนันได้ซื้อมาเลี้ยงไว้ ไอ้แก้วมันพูดและรู้ภาษาคน พ่อกำนันแกรักของแกมาก
โดยอุปนิสัย ไอ้แก้วเป็นนกที่เจ้าชู้มาก หลังจากมาอยู่บ้านพ่อกำนันได้ไม่นาน ไอ้แก้วก็ไล่"ป๊าบ"ชาวบ้านเขาหมด ไล่ตั้งแต่นกเอี้ยง นกกลิ้งโคลง นกกระจิบ นกกระจอก เป็ด ไก่ในบ้าน นกอื่นๆอีกมากมาย ตกเป็นของไอ้แก้วหมด
พ่อกำนันเห็นพฤติกรรมมันก็ออกจะเป็นห่วง ก็พยายามหายาบำรุงให้มัน พร้อมทั้งกับออกปากเตือนว่า อย่าหักโหมให้มากนัก เดี๋ยวสุขภาพจะแย่
อยู่มาวันหนึ่ง พ่อกำนันตื่นเช้ามาก็เห็น ไอ้แก้ว นอนแผ่หราอยู่กลางลานบ้าน ก็รีบเข้าไปดู
พ่อกำนัน : ไอ้แก้ว แกเป็นอะไร ชั้นเตือนแกแล้วไม่ให้หักโหม เห็นมั๊ย...อายุสั้นเลย
(ไอ้แก้วค่อยๆหรี่ตาขึ้น มองพ่อกำนัน)
ไอ้แก้ว : พ่อกำนัน...ผมยังไม่ตาย...พ่อกำนันเห็นมั๊ย....โน่น....บินวนอยู่บนฟ้าโน่น....มันต้องคิดว่า ผมตายแล้ว....เดี๋ยวมันลงมานะ....ผมจะ"ป๊าบ"ซะให้เข็ด
พ่อกำนัน : ไอ้แก้ว...นี่มึงคิดจะ"ป๊าบ"อีแร้งเลยเหรอ....กูก็หลงเป็นห่วงนึกว่าจะตาย...โธ่!!! ไอ้เวรเอ๊ย!!?!!
 |
|
[ส. 29 มี.ค. 2551 - 13:24 น.]