(D)
>
> ความสุขของพระมหากษัตริย์
>
>หนึ่งปีที่ผ่านมา......
>
>เราใส่เสื้อเหลือง
>
>เราใส่สายรัดข้อมือสีเหลือง
>
> คนนับแสนไปนั่งรอเป็นชั่วโมงๆ
>หน้าพระที่นั่งอนันตสมาคมเพื่อจะได้เห็นพระพักตร์ของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเพียงไม่กี่นาที
>
>
> วันนั้น
>ในขณะที่ทั้งโลกเริ่มเสื่อมศรัทธาในระบบการปกครองโดยมีพระมหากษัตริย์เป็นประ
>มุข เราได้แสดงให้โลกได้เห็นว่ามีประเทศเล็กๆ
>ประเทศหนึ่งที่คนทั้งชาติยังซื่อสัตย์จงรักภักดีต่อราชวงศ์จักรี
>และพระมหากษัตริย์อันทรงเป็นที่รักยิ่งของคนไทย
>
>.....สิบสองปีที่ผ่านมา......
>
>พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระประชวรหนักด้วยโรคหัวใจเพราะทรงงานหนักเกินไป
>
>
> ในขณะเดียวกัน
>สมเด็จพระราชชนนีก็ทรงพระประชวรหนักอยู่ ณ
>โรงพยาบาลศิริราชเช่นกัน
>
>
>เรายังจำรูปในหนังสือพิมพ์ที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวเสด็จพระราชดำเนินไปทรงเยี่ยมพระราชชนนีไม่กี่วันหลังจากการผ่าตัดใหญ่ถวาย
>พระหัตถ์ข้างหนึ่งกุมอยู่ที่พระอุระ
>และในพระหัตถ์อีกข้างหนึ่งทรงถือม้วนแผนที่กรุงเทพฯ
>เพราะน้ำกำลังท่วมกรุงอยู่
>
>ยังจำกันได้ไหม?
>
>..... 34 ปีที่ผ่านมา.....
>
> วันที่ 14 ตุลาคม พ.ศ.2516
>เป็นครั้งแรกในรัชกาลที่เกิดวิกฤติด้านการเมืองรุนแรงที่สุด
>
> วันนั้น
>นิสิตนักศึกษาและประชาชนนับหมื่นนับแสนเดินขบวนประท้วงรัฐบาล
>เหตุการณ์ร้ายแรงยิ่งขึ้น ตำรวจทหารยิงประชาชน
>ในขณะที่นิสิตนักศึกษาก็เผาสถานที่ราชการ
>เกิดกลียุคทุกหย่อมหญ้า คนไทยฆ่าคนไทยด้วยกันเอง
>
> คืนนั้น
>สถานีโทรทัศน์ทุกช่องถ่ายทอดสดจากพระราชวังสวนจิตรลดา
>พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงมีพระราชดำรัสกันคนไทยทุกคนว่า
>"คนไทยจะฆ่าคนไทยด้วยกันไม่ได้
>ทุกอย่างต้องสงบโดยฉับพลัน"
>
>และทุกอย่างก็สงบโดยฉับพลัน
>
>
>
>หลังจากนั้นไม่นาน มีฝรั่งคนหนึ่งมาถามผมว่า
>"เป็นไปได้อย่างไร ที่คนๆ
>เดียวจะมีอำนาจเหนือคนทั้งประเทศได้อย่างนั้น?"
>
> ผมไม่ได้ตอบ แต่ตอนนั้นใจผมคิดถึงประโยคที่
>มรว. คึกฤทธิ์ ปราโมชฯ ได้ให้สัมภาษณ์กับสถานีโทรทัศน์
>BBC ว่า พระองค์ทรงเป็น "SOUL OF THE NATION" หรือ
>"จิตวิญญาณของคนไทยทั้งชาติ"
>
>ยังจำกันได้ไหม?
>
> แล้ววันนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่?
>
>เราสร้างค่านิยมผิดๆ
>ว่าคนที่ประสบความสำเร็จคือคนที่มีเงินมากที่สุด
>
>เราโกงทุกครั้งที่มีโอกาส
>
>เราเรียกร้องประชาธิปไตยโดยคิดถึงแต่ "สิทธิ"
>แต่ลืมคำว่า "หน้าที่"
>
>เรากำลังฆ่ากันเองทุกวันในภาคใต้
>
>เราสร้าง "กฎหมู่" ให้เหนือ "กฎหมาย"
>
>เราเดินขบวนประท้วงในทุกอย่างที่เราไม่เห็นด้วย
>
>เราก้าวร้าวต่อกัน เราแตกแยกกัน
>
>และทั้งโลกกำลังจับตามองเราอยู่
>
>เราเคยหยุดคิดกันบ้างไหมว่า
>
>พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของเรา
>
>จะทรงเสียพระทัยเพียงใด?
>
> 80 ชันษาของพระองค์ท่าน
>หากเปรียบกับคนธรรมดาก็สมควรที่จะได้พักเต็มที่
>ได้รับการดูแลและระมัดระวังเป็นพิเศษ
>ไม่สมควรที่จะตรากตรำทำงานหนัก
>หรือกระทบกระเทือนใจแต่อย่างใด
>
> แต่กลับเป็นว่า ในปีที่ครบ 80
>ชันษาของพระองค์ท่านยังต้องทรงงานอยู่ตลอดเวลา ทั้งๆ
>ที่ทรงต้องอยู่ภายใต้การถวายการดูแลของคณะแพทย์
>
>พระองค์ต้องรับทุกข์ของคนไทยทั้งชาติ
>
>
>
>ความสุขของพระมหากษัตริย์พระองค์นี้
>ไม่ใช่จะประทับอยู่ในพระราชวังใหญ่โตสวยงาม
>แห่ล้อมด้วยข้าราชบริพาร
>
> หากแต่ความสุขของพระมหากษัตริย์พระองค์นี้คือ
>เมื่อประชาชนของพระองค์ท่านรักสามัคคีกัน
>รู้จักความพอเพียง และมีสติ-เพียงเท่านี้เอง
>
>
>
>แล้ววันนี้เรากำลังทำอะไรกันอยู่?
>
>หรือนี่คือการแสดงความกตเวทีต่อพระมหากษัตริย์ของเรา? | 
[อา. 19 ส.ค. 2550 - 11:19 น.]